سیستم ایمنی فرزند شما هنوز در حال تکامل است و بطور همزمان او با ویروسهای مختلفی روبرو می شود. در واقع سیستم ایمنی او با هر بار سرما خوردگی فقط می تواند در مقابل یکی از 200 نوع ویروس سرما خوردگی که با آن برخورد می کند، پاسخ داده و ایمنی پیدا کند. تمام سرماخوردگی هائی را که در سراسر عمرتان به آن مبتلا شده اید در نظر بگیرید! فرزند شما باید با همه آنها - و حتی تعداد بیشتر - مواجه شود تا نسبت به همه ویروسهای سرما خوردگی ایمنی پیدا کند.
اگر فرزند شما به پیش دبستانی یا دبستان می رود، اجبارا و قطعا انواع ویروسهای سرماخوردگی را از دوستان و همکلاسی هایش می گیرد. دستان و انگشتان او با ویروسهای مختلف تماس پیدا می کند، سپس انگشتان با دهان و بینی و چشمانش تماس می یابد و ویروس محل مناسبی برای جایگزینی و رشد پیدا می کند.
گاهی اوقات امکان دارد هنگام غذا خوردن با دوستش که سرما خورده است شریک شود یا دوستش به سمت او عطسه یا سرفه می کند و او از هوایی که آلوده به ذرات آب دهان و ویروس است تنفس می کند و بدین ترتیب به ویروس آلوده می شود.
بچه ها بطور متوسط 6 تا 10 بار در سال دچار سرما خوردگی می شوند. در خانواده هایی که بچه های در سنین پیش دبستانی یا دبستان دارند تعداد سرماخوردگی ها ممکن است به 12 بار در سال هم برسد در حالیکه بزرگسالان ممکن است تنها 2 تا 4 بار در سال سرما بخورند.
ممکن است که فرزند شما در پائیز یا زمستان بیشتر سرما بخورد که علت آن سرمای هوا و گرم کردن درون خانه است که باعث خشک شدن مخاط بینی شده و جایگزینی ویروس سرما خوردگی را راحتر می کند. همچنین وقتی هوای بیرون سرد است، او بیشتر در محیط بسته می ماند که در این حالت امکان انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر بیشتر است.
چگونه می توانم تشخیص دهم که فرزندم سرما خورده و مبتلا به آنفولانزا یا آلرژی نشده است؟
افتراق این بیماریها واقعا گاهی مشکل است! زیرا گاهی این بیماریها علائم یکدیگر را تقلید می کنند و فرد را به راحتی گول می زنند.
کودک مبتلا به سرماخوردگی آبریزش بینی با مو شفاف دارد که ممکن است غلیظ هم بشود. ترشحات ممکن است در طول یک هفته سبز یا خاکستری شود. ممکن است گرفتگی بینی یا سرفه خفیف یا تب پائین هم دیده شود. گرفتگی بینی و سرفه معمولا قبل از تب دیده می شود. به عبارت دیگر اگر فرزند شما تب بالا همراه با علائم جدی دیگر دارد بنظر می رسد بیماری ویروسی دیگری داشته باشد. کودکی که مبتلا به آنفولانزا می شود ممکن است اسهال یا استفراغ نیز داشته باشد.
اگر فرزند بیمار شما تب دار است و هنگامیکه تب او پائین می آید بتواند بطور عادی ( یا حتی نزدیک به عادی) غذا بخورد و بازی کند، احتمالا بیماری او در حد یک سرماخوردگی ساده است. اما اگر با وجود کاهش تب هنوز هم بیمار و بدحال به نظر می رسد، مساله جدی تر از سرماخوردگی است.
خارش، آبریزش بینی و اشکریزش از علائم اصلی آلرژی هستند. حملات عطسه و یا خارش پوست که برای هفته ها یا ماهها ادامه داشته باشد نیز وجود آلرژی را در کودک شما تائید می کنند. در اینصورت ترشحات بینی فرزند شما به جای اینکه غلیظ شود یا تغییر رنگ به زرد و سبز و خاکستری بدهد (مانند آنچه در سرماخوردگی دیده می شود)، شفاف باقی خواهد ماند. بعلاوه آلرژی باعث تب در کودک نمی شود و معمولا در بهار و تابستان و حتی پائیز هم دیده می شود.
برای درمان سرما خوردگی کودکم چه می توانم بکنم؟
هیچ داروئی نمی تواند باعث شود که ویروس سریعتر از بدن او خارج شود، اما شما می توانید تمهیداتی را بکار برید که فرزندتان احساس بهتری داشته باشد و از همه مهمتر اینکه از ابتلا او به عفونت باکتریایی و بدتر شدن حال عمومی اش جلوگیری کنید. در درجه اول کودک شما باید به مقدار زیادی استراحت کرده و مایعات کافی دریافت کند. به او آموزش دهید که چگونه می تواند با آرام فین کردن محتویات بینی اش را تخلیه کند، بدین ترتیب از تجمع ترشحات و گرفتگی بینی جلوگیری می کند. در روز به دفعات و قبل از خوردن غذا و بعد از رفتن به توالت دستهایش را بشوید.
توصیه های دیگری که با انجام آنها می توانید به او کمک کنید:
از یک دستگاه بخور ساز گرم یا مرطوب کننده سرد برای مرطوب کردن فضای اتاق استفاده کنید. او را به حمام ببرید و آب داغ را باز کنید تا بخور گرم در حمام ایجاد شود. بخور کافی حدود 15 دقیقه در فضای حمام یا اتاق می تواند کمک بزرگی بکند. وان آب گرم نیز می تواند همین نتیجه را داشته باشد به خصوص اگر مقداری روغن نعنا یا اکالیپتوس به آب اضافه کنید که یک راه مطمئن و آرامش بخش برای درمان موقت گرفتگی بینی است.
هنگام خواب سر او را در سطحی بلندتر یا کمی مایل نگه دارید. می توانید از یک بالش بزرگتر یا گذاشتن یک پتوی تا شده زیر بالش معمولی او استفاده کنید. خوابیدن در این حالت می تواند باعث بهبود تخلیه ترشحات پشت حلق شود و خواب راحتتری را داشته باشد، ولی در این کار زیاده روی نکنید. اگر کودکتان در هنگام خواب مرتبا غلت می زند پس ممکن است در جای خود چرخیده و پاهایش بالاتر از سر او قرار گیرد و به این ترتیب همه زحمات شما از انجام این کار از بین برود.
آیا می توانم به فرزندم داروهایی را که احتیاجی به نسخه پزشک ندارند بدهم؟
بهتر است قبل از این کار با پزشک م کنید و ببینید او چه دارویی را به شما پیشنهاد می کند. انواع مختلفی از داروهایی که بطور رایج برای سرماخوردگی استفاده می شود وجود دارد که هر یک اثر خاصی دارد و برخی بطور ترکیبی و حاوی چند داروست. ممکن است پزشک یک یا چند نمونه از آنها را برای شرایط کودک شما برگزیند. ممکن است آنها را چند بار در روز یا فقط در صورت لزوم یا در بعضی از مواقع مانند شبها که علائم موجود مانع از استراحت او (یا شما) می شوند تجویز کند.
دقت کنید که از دادن چند داروی مختلف برای درمان علائم متفاوت بپرهیزید زیرا اکثر آنها حاوی مواد مشابهی (مثل استامینوفن) بوده و تجویز هم زمان آنها باعث دو یا چند برابر شدن دوز مصرفی آن ماده خاص می شود.
شاید بخواهید از آنتی هیستامینهای موجود در داروخانه ها استفاده کنید که باعث می شوند فرزند شما راحتر بخوابد. اما به خاطر داشته باشید که این داروها ممکن است در برخی افراد به جای آرام کردن، سبب تحریک و بیقراری شود.
اگر فرزند شما تب دارد، می توانید به او استامینوفن یا ایبوپروفن مخصوص اطفال بدهید. هرگز به او آسپیرین ندهید زیرا ممکن است خطر بروز سندرم "رِی" که یک وضعیت نادر اما کشنده است را افزایش می دهد.
به یاد داشته باشید که این داروها نمی توانند دوره بیماری را کوتاه کنند بلکه از عوارض بعدی مثل سینوزیت یا عفونت گوش جلوگیری می کند.
چه درمانهای دیگری می تواند علائم سرماخوردگی را کاهش دهد و باعث راحتی کودکم در دوره بیماری شود؟
اضافه کردن چند قطره روغن نعنا (menthol) یا اکالیپتوس یا کاج (pine) به دستگاه بخور یا در وان حمام می تواند باعث کاهش احتقان بینی شود.
محلول رقیق و ولرم چای بابونه (chamomile) می تواند باعث تسکین او شود.
هرگز از افدرا یا افدرین که یک داروی ضد احتقان گیاهی است استفاده نکنید. قدرت اثر این دارو در افراد مختلف بسیار متفاوت است و ممکن است باعث واکنشهای نامناسب مانند افزایش فشار خون، ضربان نامنطم قلب، تشنج، حمله قلبی و سکته مغزی در افراد بزرگسال شود. همیشه قبل از تجویز هر داروئی به فرزند خود با پزشک او م کنید.
چه موقع لازم است با پزشک تماس بگیرم؟
اگر تب بالای 39 درجه سانتیگراد دارد.
اگر 5 تا 7 روز بعد از شروع بیماری علائم او بدتر شده (به جای اینکه بهتر شود) و یا اگر علائم سرما خوردگی بیشتر از 14 روز طول کشیده است.
اگر سرفه او بدتر شده و یا همراه با خس خس سینه (ویزینگ) و یا تنفس های بریده بریده است؛ زیرا این علائم می تواند نشان دهنده ابتلا به آسم، عفونت ریه (پنومونی) یا سایر عفونتهای دستگاه تنفسی باشد.
اگر فرزندتان به شما بگوید که گوش درد دارد یا متوجه شوید که هنگام خوردن غذا یا فرو دادن آب دهان گوش او درد می گیرد یا حتی گوشش را کشیده یا می مالد باید به پزشک مراجعه کنید زیر این علائم می تواند نشانه عفونت گوش باشد.
اگر بیقرار و بی توجه باید یا خیلی خسته بنظر برسد.
چه کار می توانم بکنم تا باعث کاهش تعداد دفعات سرما خوردگی فرزندم شوم؟
شما نمی توانید کاری کنید که او اصلا سرما نخورد، اما می توانید کارهائی انجام دهید تا او کمتر در معرض خطر بیماری قرار گرفته و سیستم دفاعیش تقویت شود. ویروسهای سرماخوردگی در داخل مخاط خشک بینی راحت تر نفوذ می کنند پس دقت کنید که مایعات کافی دریافت می کند و استراحت کافی دارد و غذاهای مفید و مقوی می خورد.
تا جائی که می توانید فرزند خود را از کودکان و بزرگسالان بیمار دور نگه دارید.
به او آموزش دهید تا دستهایش را قبل از خوردن بشوید و خودتان هم قبل از آماده کردن غذا دستهایتان را بشوئید.
دود سیگار می تواند فرزند شما را در معرض خطر بیماریهای دستگاه تنفسی فوقانی قرار دهد. کودکتان را از افراد سیگاری دور نگه دارید و همینطور از ماندن آنها در مکانهایی که افراد در آنجا سیگار می کشند جلوگیری کنید. بچه هایی که با افراد سیگاری زندگی می کنند بیشتر از بچه های دیگر سرما می خورند و سرماخوردگی آنها بیشتر هم طول می کشد.
این سوال برای برخی از افراد، ساده ترین سوالی است که می تواند مطرح شود: آنها همواره آمادگی آن را داشته اند که صاحب فرزند شوند، زندگی شان بر همان منوالی می گذرد که دوست دارند، و واقعا می توانند یک کودک را به زندگی خود راه بدهند. اما برخی دیگر ممکن است چندین سال برای آماده شدن جهت ورود یک کودک به زندگی شان تلاش کنند، یا احساس کنند که پیش از بچه دار شدن بهتر است کمی تمرین کنند. کسانی هم هستند که هیچ وقت به فکر بچه دار شدن نمی افتند. وضعیت شما هرچه که باشد، حتی اگر می دانید که می خواهید بچه دار شوید، باز هم می توانید تصمیم آگاهانه تری بگیرید.
اگر در تصمیم گیری پیرامون بچه دار شدن یا نشدن با مشکل مواجه هستید، یا اینکه می خواهید بدانید آیا برای این تغییر مهم و دائمی در زندگی خود آمادگی کافی دارید یا خیر، امیدواریم این بخش بتواند به شما کمک کند تا بتوانید تصمیم بهتری بگیرید. در یک مورد می توانید مطمئن باشید: هیچ کس مجبور نیست بچه دار شود! انسانها به تعداد کافی روی زمین زندگی می کنند و با کمبود آدم مواجه نیستیم که شما بخواهید آن را جبران کنید! پس بچه دار شدن به شما مربوط می شود؛ و همچنین به امیدها یا رویاهایی که برای زندگی تان دارید.
چرا موضوع تا این حد "دشوار" است؟
تصمیم برای بچه دار شدن، تصمیم مهمی است که نباید آن را دست کم بگیرید. داشتن یک نوزاد کوچولو می تواند جالب و مفرح باشد؛ حتی می تواند برخی نیازهای درونی شما را کند، به نحوی که قبل از بچه دار شدن شاید تصور آن را هم نمی کرده اید. اما از سوی دیگر، پذیرش مسوولیت یک نوزاد می تواند بسیار دشوار هم باشد؛ آنقدر دشوار که فکرش را هم نمی توانید بکنید. این اتفاق از آن رو دشوار است که وقت و انرژی زیادی از شما گرفته و زمان کمی را برای استراحت و تجدید قوا باقی می گذارد؛ از آن رو دشوار است که پدران و مادران معمولا زمان، پول، حمایت عاطفی، آموزش یا آمادگی لازم برای کارهایی را که باید انجام دهند، ندارند؛ از آن رو دشوار است که موجب می شود احساسات درونی تان و مخفی ترین رازهایتان بر روی چهره بیاید، چرا که کودک شما حتما سعی خواهد کرد همه آنها را بر ملا کند؛ و از آن رو دشوار است که اشتباهات احتمالی شما (مطمئن باشید که شما هم اشتباهاتی خواهید داشت)، بر عزیزترین فرد زندگی تان اثر می گذارد: بر کودکتان.
بچه دار شدن، تغییرات مهمی در زندگی ایجاد می کند؛ و از آنجا که عمده مسوولیت بزرگ کردن کودک در اکثر نقاط دنیا بر عهده مادران است، پس بچه دار شدن بیش از آنکه بر زندگی مردان اثر بگذارد، زندگی مادران را تحت تاثیر قرار می دهد. توجه داشته باشید که جامعه رفتار مناسبی با ن ندارد؛ پس مشکلات ناشی از برخورد نامناسب جامعه با والدین نیز بر این مشکلات ن افزوده می شود. در دیدگاه اقتصادی، با بزرگ کردن و تربیت فرزندان، یعنی وظیفه بسیار مهم تربیت نسل آینده، مانند یک سرگرمی برخورد می شود. ن در حالت عادی نیز درآمد، حمایت و ارزش واقعی خود را در مقابل کمکهایی که به جامعه می کنند دریافت نمی دارند و مادر شدن، مشکلات آنان را دوچندان می کند. در یک نگاه کلی می توان گفت که امروزه مردان نقش بیشتری در مقایسه با گذشته، در تربیت فرزندان بر عهده می گیرند، اما کارهای روزمره خانه، پخت غذا، حمایت عاطفی، نگهداری از کودکان، و دیگر جزئیات زندگی، همگی بر دوش ن قرار گرفته است بدون اینکه راهی برای جبران این تلاشها اندیشیده شود.
البته این حرفها بدان معنا نیست که مردان در تصمیم گیری برای بچه دار شدن با هیچ مشکلی مواجه نیستند. در جامعه مدرن، هم مرد و هم زن، هر دو در تنظیم رابطه بین شغل خود در جامعه و وظیفه خود به عنوان والدین با مشکلات جدی مواجه هستند؛ و معمولا مردان مجبور می شوند از وظیفه پدری خود صرف نظر کرده و شغل خود را انتخاب کنند، و مادران نیز مجبور می شوند از شغل خود چشم پوشی کنند تا به وظیفه مادری خود برسند. احساس وظیفه در قبال خانواده و کودک جدید، موجب می شود تا مردان بیش از پیش به الگوی "کار و فقط کار" که امروزه توسط اکثر مراجع و بنگاههای اقتصادی ترویج می شود، وفادار بمانند. ساعتهای طولانی کار باعث تشدید احساس "انزوای عاطفی" می شود که امروزه اکثر مردان با آن دست به گریبان هستند؛ و بسیاری از مردان بواسطه اینکه نمی توانند همان پدری باشند که دوست داشته اند، احساس ناامیدی و افسردگی می کنند.
آزمون واقعیت
علی رغم همه تصورات رمانتیکی که افراد از بچه دار شدن دارند، به ندرت می توان کسی را پیدا کرد که پیش از بچه دار شدن، تصویر دقیقی از اتفاقی که در انتظار اوست، داشته باشد. اگر تا به حال برایتان پیش نیامده است که یک ساک دو سه کیلویی را یک هفته به صورت مداوم همراه خودتان و به هر جا که می روید ببرید، شاید حمل یکی از آنها بتواند به شما کمک کند تا وضعیت خود را پس از به دنیا آمدن کودکتان تصور کنید. یا اینکه می توانید یک شب از نوزاد یکی از دوستان یا اقوامتان نگهداری کنید تا بفهمید که زندگی واقعی با یک نوزاد چه مزه ای دارد! یا می توانید فرض کنید که تصمیم قطعی خود برای بچه دار شدن را گرفته اید، سپس به مدت یک هفته به همه جزئیات زندگی خود و مواردی که پس از به دنیا آمدن کودک تغییر خواهند کرد، همچنین به احساسی که از به دنیا آمدن کودک خود خواهید داشت، فکر کنید؛ پس از آن، یک هفته را نیز با این فرض بگذرانید که تصمیم گرفته اید بچه دار نشوید.
برخی افراد، آمادگی بچه دار شدن را ندارند. شاید شما هیچ گاه مایل به بچه دار شدن نبوده اید؛ شاید آرزوها و اهدافی در زندگی خود دارید که بچه دار شدن، دستیابی به این اهداف را غیرممکن می سازد. ما انسانها موجوداتی جالب با قدرتهایی فوق العاده هستیم! اما بسیاری از ما آدمها، هرگز تواناییهای خلاقانه یا روحی خود را بررسی نمی کنیم، زیرا نیازهای خانوادگی جلوی ما را می گیرد. افرادی که واقعا به این نتیجه رسیده اند که نمی خواهند مادر یا پدر باشند، شاید احساس می کنند که خانواده ممکن است جلوی پیشرفتشان را بگیرد؛ و البته برای خیلی ها، خصوصا خانمها، واقعا اینگونه است. مسلما نمونه های زیادی از افرادی وجود دارند که بچه دار شده اند و بعد افسوس خورده اند!
اما از سوی دیگر، برخی افراد نیز واقعا پدر یا مادر شدن را دوست دارند، آنقدر که گاهی خودشان هم تعجب می کنند.
در جامعه امروزی ما، بسیاری از افراد، خصوصا خانمها، به این باور می رسند که باید روزی بچه دار شوند. امروزه تصاویر و انتظارات متعددی از سوی والدین، همسالان، مذهب، تبلیغات و رسانه ها، در قالب عروسکهای دوران کودکی تا مهمانیهای حاملگی که به افتخار خانم حامله بر پا می شود، ن و دختران را احاطه کرده است. اما تصمیم شما برای بچه دار شدن یا نشدن، به والدین شما، دوستانتان، مذهب، یا حتی انتظاراتی که با آنها بزرگ شده اید، ربطی ندارد. این زندگی، مال شماست و این تصمیم، حق شماست.
آیا آمادگی لازم را برای داشتن فرزند، دارید؟
روشهای مختلفی وجود دارد که یک فرد بتواند به این سوال جواب دهد. ممکن است هرگز پاسخ صریحی برای آن پیدا نکنید اما می توانید با فکر کردن به این موضوع بر شک و دودلی خود فائق آئید. تصمیم گیری در این مورد به فاکتورهای متعددی مربوط می شود که ممکن است برخی از آنها هرگز برای شما روشن نشود یا نتوانید به درستی نظر صریح و دقیق خود را در بعضی از این موارد بازگو کنید. اما اگر به خودتان کمک کنید تا بر این مساله تمرکز بیشتری داشته باشید می توانید علت تردیدهای خود را درک کرده و به تصمیم گیری نهایی که به نفع شما و خانواده تان خواهد بود نزدیک شوید. ممکن است این تردید ها ناشی از برخی مسائل عاطفی باشند که خود فرد نیز کاملا از آنها اطلاع ندارد، مثلا ناشی از یک مشکل حل نشده در دوران کودکی.
می توانید این تحقیق را با این سوال آغاز کنید: «چه چیزهایی در زندگی برای خودتان می خواهید؟» پاسخ این سوال را فارغ از وضعیت فعلی خودتان و بدون توجه به کارهایی که برای تحقق رویاهایتان یا رسیدن به وضعیت مطلوبتان باید انجام دهید بدهید. اگر فکر می کنید که احتمالا یک فرزند می خواهید، لازم نیست در مورد نحوه بچه دار شدن فکر کنید. در این مرحله، فقط به آرزوها و رویاهای شخصی تان فکر کنید. گاهی پیش می آید که می بینید بچه دار شدن ممکن است با تمام آمال و آرزوهای زندگی شما در تضاد باشد و یا اینکه شاید آرزوی بزرگ شما تنها پدر یا مادر خوب بودن باشد که هیچکس نمی تواند در این مورد به شما تضمینی دهد.
پرسش ها دیگری نیز می تواند در این مسیر به شما کمک کند. سوالات زیر بدین منظور طراحی شده اند که بتوانید در مورد آنها با همسر یا دوست خود صحبت کنید، به آنها فکر کنید، در مورد آنها بنویسید ی با مشاور خود صحبت کنید، یا هر کار دیگری که موجب شود نگاه دقیقی به آنها بیندازید را انجام دهید. بهتر است این سوالات را به همسرتان نیز نشان بدهید تا متوجه شوید که پاسخهای او برای این سوالات چیست و آیا پاسخهای او برایش راضی کننده هستند یا خیر؟ این سوالات به گونه ای طراحی شده اند که هم مردان و هم ن بتوانند به آنها پاسخ دهند.
آیا شما زمانی را به گذراندن با کودکان اختصاص می دهید؟ آیا از این کار لذت می برید؟
از چه چیزهایی در دوران کودکی خود لذت می برده اید؟ چه چیزهایی از آن دوران را دوست نداشته اید؟
کدام کارها یا رفتارهای والدین تان (در ارتباط با شما) را درست می دانستید؟ کدام کارهایشان به نظر شما خوب نبود؟
یک پدر یا مادر چگونه باید باشد و چه کارهایی باید انجام بدهد؟ تا کنون چه درسها یا پیغامهایی در این باره از محیط اطرافتان دریافت کرده اید؟
هنگام پاسخ دادن به این سوالات، چه احساسی دارید؟
درباره این سایت